جلسه لژیونی ۲۱/۹/۹۱ با دستور جلسه وادی چهارم و تاثیر آن روی من با استادی آقای مهران نیک سیر راس ساعت ۱۹ شروع به کارنمود

ابتدا استاد این چنین گفتند که :

فرد مصرف کننده ای که وارد کنگره ۶۰ می شود و تصمیم می گیرد به درمان بیماری خود بپردازد به محض شروع سفر خود مسافر خوانده می شود یک مسافر برای درمان خود بایستی نگاهی تازه به جهان پیرامون خود داشته باشد و برای این کار نیازمند یک سفر درونی است که وادیها یکی از ارکان مهمی

است که مسیر این سفر و آگاهی های لازم را برای تغییر در نوع نگاه آن در اختیار او قرار می دهند برای هر تغییری در دنیای بیرون بایستی از درون تغییر پیدا کنیم و لازمه تغییر در درون آگاهی و شناخت هر چه بیشتر خود می باشد

یک مسافر با فراگیری و عمل به این قوانین می تواند گامی موثر برای درمان خود و در ادامه برای رشد و تعالی خود بردارد البته برای درمان کامل نبایستی نقش مهم جسم و روان را فراموش کرد

این وادی یکی از قوانین مهم زندگی را به ما می آموزد در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویش است یکی از بزرگترین ایرادات هر انسانی در مسیر زندگی خود که می تواند منشاء پدید آوردن مشکلات دیگر شود عدم پذیرش مسئولیت می باشد

اگر انسانی در برابر تمام اعمال و رفتار خود و تمام اتفاقاتی که برای او می افتد مسئولیت را قبول کند می تواند از بسیاری از مشکلات دیگر جلوگیری کند بسیاری از انسانها هر شکستی در زندگی می خورند و یا به هر مشکلی و یا سختی برخورد می کنند بار آن را بر دوش دیگران یا خداوند می اندازند

و این نشان از جهل و ناآگاهی آنهاست

در اوایل وادی نوشته شده است برای شناخت نیروی مافوق بایستی اول نگاهی به درون خود بیندازیم چون اگر روزی بتوانیم خود را بشناسیم بدون تردید آن نیرو را خواهیم شناخت . آنگاه ما دیگر نمی توانیم انسانی مثل دوران اعتیاد خود باشیم

در ادامه استاد فرمودند که :

موضوع اصلی که آقای مهندس حسین دژاکام به آن پرداخته اند شناخت خود یا نفس می باشد تعریفی از نفس کرده اند که کمتر کسی چنین تعریف جامع و کامل و ساده ای را بیان کرده است نفس قسمت اصلی یا اساسی در یک موجود می باشد که تعیین موجودیت می کند در ظاهر و باطن که نفس انسانی

دارای خواسته های معقول و نا معقول می باشد نفس همیشه چیزی هایی را می خواهد و چیزهایی را نمی خواهد یعنی هم جاذبه دارد و هم دافعه به عنوان مثال نفس یک انسان مصرف کننده مواد و مصرف آن را می خواهد و درمان را نمی خواهد یا انسانی که در تاریکی جهل به سر می برد کسب پول

از راه نادرست را می خواهد اما  زحمت کشیدن برای یک روزی حلال را نمی خواهد نفس مابین دو جنبه خیر و شر و یا رحمانی و شیطانی قرار دارد و باید هم باشد تا حرکت انجام پذیرد چون نفس منشاء حرکت می باشد مسافر سفرش را از قطب منفی شروع می کند تا به قطب مثبت برسد از خواسته نا

معقولی چون مصرف مواد مخدر حرکت می کند تا به خواسته معقولی چون درمان و زندگی بدون مواد برسد برای این کار لازم است که از مرحله نفس اماره که القاء کننده در آن جنبه شیطانی انسان می باشد به مرحله نفس مطمئنه که القاء کننده آن جنبه روحانی او می باشد برسد که لازمه آن رسیدن به

دانایی و اجرای فرامین الهی و قوانین سالم زیستن می باشد که همان فرمان عقل است                 حال ببینیم که به چه علت انسان مسئول است و چه مسئولیتی بعهده دارد ؟

در میان تمامی موجوداتی که خداوند خلق کرده فقط انسان است که دارای مسئولیت می باشد زمانی که مرحله انسانی شروع شد انسان با دو جنبه نفسانی خود در گیر می شود و به واسطه قدرت اختیاری که خداوند به انسان داده مسئولیت را هم به خودش واگذار کرد

در پایان استاد گفتند که :

البته خداوند مسئولیت خود را در قبال انسان کاملا به انجام رسانده است زیرا خداوند برای خلق انسان آن قدر بی نقص عمل می کند که آنچه  می گوید در عمل به انجام می رساند اگر اختیار را به انسان داده قدرتها و تواناییهای بسیاری همچون تفکر . حس عقل و .....را هم برای تشخیص به او عطاء فرموده که از پس مسئولیت به این بزرگی برآید و به همین دلیل بایستی تمام عواقب اعمالش را بپذیرد

اولین و بزرگترین مسئولیتی که به دوش هر انسانی گذاشته شده است مسئولیت انسان بودن است و زمانی که انسان در راه شناخت خود قدم بردارد و بفهمد که خود انسان باید مسئولیت به این بزرگی را بر عهده بگیرد آن زمان باید ها و نباید ها را می فهمد و متوجه می شود که در تمام مسائل حیاتی مسئولیت به دوش خودش می باشد نه خداوند مثل :{ مسئولیت در زندگی .خانواده .کار. درمان و ....}

اگر با دید کلی نگاه کنیم تمام انسانها مسافر هستند و سفری را از نقطه ای آغاز نموده اند و اگر به درستی حرکت کنند دوباره به همان نقطه می رسند البته با تفاوت هایی بسیار فاحش

و با وجود این که در جمع هستند اما تنها هستند و دلیل تنهایی آنها این است که بار مسئولیت بعهده خودشان می باشد و باید بدانیم که انسانها با پذیرش مسئولیت و تلاش مستمر و لازم در جهت مثبت قطعا مورد حمایت پروردگار هم قرار می گیرند